در فواصل منظم ، جریان آب از طریق سیفون با استفاده از دستگاه سنج اولتراسونیک ، کنترل شد. نتایج ارائه شده در شکل 2 با هد تقریباً 4 متر و 540 جریان آب بدست آمد. این شرایط توسط سایت آزمایش اعمال شده و ایده آل نیستند زیرا کارهای قبلی نشان می دهد که با کاهش سر به کمتر از 1.7 متر می توان حداکثر کارایی را به دست آورد . در نتیجه پیش بینی می شود که با کاهش سر ، اکسیژن با کارایی بیشتری تولید شود. بعلاوه ، رویکرد مقیاس پذیر است. اگر آب بیشتری در دسترس باشد ، می توان میزان جریان اکسیژن را افزایش داد. یک درخواست ثبت اختراع بین المللی بر اساس این روش ثبت شده است .

بهینه سازی هر مولفه با هدف تهیه نمونه اولیه برای آزمایش آزمایشی در یک مرکز بهداشتی در حال توسعه در حال انجام است. طی شش ماه طیف وسیعی از آزمایشات صحرایی پیش بینی می شود ، از جمله مطالعاتی درباره قابلیت اطمینان از دم و تخت غربال. ما همچنین نیازهای واقعی اکسیژن را در یک مرکز بهداشتی کوچک معمول بررسی خواهیم کرد. داده های تجربی کمی وجود دارد که بتواند راهنمایی کند که چقدر چنین کلینیکی بیش از این مقدار نیاز دارد.

یک مطالعه امکان سنجی در پاپوآ گینه نو نشان می دهد که یک بیمارستان منطقه ای 17000 لیتر در روز نیاز دارد. یک واحد قادر به تأمین حدود 6000 لیتر در روز است که به احتمال زیاد برای یک مرکز بهداشتی درمانی در منطقه کافی است. ما همچنین برای ارزیابی نیازهای آموزشی و نیاز به مواد مصرفی مانند لوله اکسیژن و شاخک های بینی با کارمندان بهداشت همکاری خواهیم کرد.

http://dispenser2.parsiblog.com/