دستگاه اکسیژن ساز یک ابزار الکتریکی میباشد ، جهت فراهم کردن اکسیژن مورد نیاز بیماران با تغلیظ کردن هوای پیرامون به اکسیژن خالص.

هوایی که ما تنفس میکنیم به صورت عمده از نیتروژن (۷۸%) و اکسیژن (۲۱%) تشکیل شده است. این وسیله با کمپرس کردن هوای درون اتاق نیتروژن آن را از بین برده و اکسیژن بالای ۹۵% در اختیار مریض قرار می دهد

مریضانی که دارای نارسایی ریوی مانند COPD و ILD و غیره هستند و به طور کلی بیمارانی که میزان اکسیژن خونشان از حالت طبیعی کمتر است. اکسیژن ساز هنگامی مورد استقاده قرار می گیرد که مریض برای بالابردن اکسیژن خون خود نیاز به اکسیژن مازاد داشته باشد. ساعات استفاده از اکسیژن ساز را پزشک تعیین می کند و این ساعات بین ۱ الی ۲۴ ساعت در روز می تواند باشد. به عنوان یک نصیحت مهم این اصل را باید توجه کرد که بعد از تجویز پزشک سریعا باید از دستگاه اکسیژن ساز استفاده نمود.

در نگاه اول فرایند عملکرد اکسیژن ساز بسیار راحت میباشد . هوای اتاق را می گیرد، نیتروژن آن را از بین می برد و اکسیژن طبی بالای ۹۵ درصد به ما می دهد. از آنجایی که نیتروژن با ۷۸% و اکسیژن با ۲۱ % عناصر اصلی تشکیل دهنده هوای محیط می باشند با از بین بردن نیتروژن ما می توانیم بین ۹۰-۹۵% اکسیژن خالص داشته باشیم.

دستگاه‌ اکسیژن ساز تجهیزات پزشکی میباشند که اکسیژن موجود در هوای محیط را متمرکز می‌کنند تا گاز اکسیژن غنی شده را برای بیماران فراهم سازند . اکسیژن سازها به دو گروه تقسیم می‌شوند: اکسیژن سازهای ثابت و اکسیژن سازهای قابل حمل(پرتابل) .بیشتر اکسیژن سازهای خانگی،از نوع ثابت میباشند .اکسیژن ساز خانگی دستگاه ثابت برای مصارف خانگی است و برای بیمارانی که مشکل تنفسی دارند ایده آل می‌باشد. این وسیله کاملا بی صدا است و دارای کلید قطع اضطراری نیز می‌باشد.